Peter Van Heyghen

Waar ben je geboren? Brugge, België

Waar woon je? Antwerpen, België

Waarom ben je begonnen met muziek maken? Onschuldig, als een van de vele jeugdige hobby’s

Wat is je favoriete instrument? Sopraansaxofoon, cornetto, duduk: alle blaasinstrumenten die de ziel kunnen beroeren.

Naar welke muziek luisterde je als kind? Klassieke muziek (mijn vader was een operaliefhebber, mijn moeder speelde piano) en wat nu wereldmuziek wordt genoemd, vooral Peruaans en Boliviaans.

Wat was je eerste plaat ?Een plaat met Vivaldi concerten (voor cello, flautino, viool en strijkers)

In welke muzikale periode zou je willen leven? Nu! Omdat we nu toegang hebben tot zoveel verschillende soorten muziek.

Waar luister je het liefst naar muziek?  In de keuken, in de auto, in mijn werkruimte, …

Waar kunnen we u vinden als u geen muziek maakt?Thuis, aan het koken of lezen, en (niet vaak genoeg): in de natuur, wandelend.

Waar heeft u gestudeerd?
Gent en Bologna

Welke prijzen heb je gewonnen ? Een prijs voor professionele uitmuntendheid van mijn voormalige middelbare school, een Cecilia-prijs voor een van de opnames die ik heb gedirigeerd, …

Wie is je favoriete componist? Heel moeilijk te zeggen, omdat mijn voorkeuren periodiek veranderen. Maar als ik op dit moment gedwongen zou worden om slechts één componist mee te nemen naar een onbewoond eiland, denk ik dat het Nicolas Gombert zou zijn.

Welke componist zou je willen dat het publiek herontdekt? Op dit moment (want dat verandert ook periodiek): een van de Italiaanse componisten uit de klassieke periode, die nu in de schaduw leven van het grote Weense trio Haydn-Mozart-Beethoven: Niccolò Piccinni, Giuseppe Sarti, Antonio Sacchini, Gian Francesco De Majo, of Luigi Borghi.

Wat is je eerste opname? De eerste ‘serieuze’ opname waarbij ik betrokken was als eerstejaars conservatoriumstudent, was Rameau’s Zoroastre (1983) onder leiding van Sigiswald Kuijken. Ik was slechts een koorzanger, maar deze opnamesessie, die me in staat stelde om heel dicht bij zoveel pioniers van de oude muziek in de Lage Landen te komen, maakte een blijvende indruk.

Wat is je favoriete opname? (Passacaille, met u)
Het Requiem & Miserere van Niccolò Jommelli

Wat is uw favoriete Passacaille-opname? (Passacaille, andere artiest)
Ik weet het eerlijk gezegd niet; ik heb er nog niet eens de helft van gehoord, en er zijn zoveel goede!

Met wie droom je ervan  op te nemen? (realistisch of niet) Met een van de geweldige jonge musici van vandaag die ik nog niet heb ontmoet.

Welk stuk heb je nog nooit opgenomen maar zou je   graag willen opnemen? Haydns Schepping of Glucks Orfeo.

Wat doe je voor een concert? Achter de schermen rondlopen, mentaal voorbereiden op de taak die voor me ligt.

Wat doe je na een concert? Een drankje drinken.

Wat zou je doen als je geen muzikant was? Ik zou waarschijnlijk historicus zijn (en ik zou ook lesgeven, zoals ik nu doe).

Nog iets belangrijks   toe te voegen?
Geschiedenis is een grabbelton van alle mogelijke menselijke gedragingen en uitdrukkingen. Historische muziek spelen op een cultureel geïnformeerde manier    biedt volop gelegenheden om actief empathie te tonen met een aantal van deze verschillende uitdrukkingen, die allemaal het potentieel hebben om ons sensorisch, emotioneel en intellectueel te verrijken, onze geest te openen en ons te beschermen tegen te veel uniformiteit en zelfgenoegzaamheid ten opzichte van de grootsheid van onze eigen tijd en plaats.