David Munderloh

Waar ben je geboren? Wisconsin, de hoofdstad van de zuivelindustrie in de VS

Waar woon je? Basel, Zwitserland.

Waarom ben je begonnen met muziek spelen? Ik was 6 of 7 toen mijn moeder me begon te leren piano spelen.

Wat is je favoriete instrument? Niet één maar een heel ensemble van Instrumenten: een viola da gamba consort!!

Naar welke muziek luisterde je als kind? Naar alles wat door mijn kleine radio kwam.

Wat was je eerste plaat? Oh – eigenlijk helemaal geen muziek: The Legend of Davy Crokett!

In welke muzikale periode zou je willen leven? Nu is prima. We hebben de mogelijkheid om zoveel muzikale tijdperken uit het verleden te verkennen en te herontdekken. Ik kan me niet voorstellen dat ik in de 17e eeuw zou leven en bijgevolg Handel niet zou kennen!

Waar luister je het liefst naar muziek? Tijdens een repetitie – genietend van alle creatieve fouten.

Waar kunnen we je vinden als je geen muziek maakt? Achter mijn camera.

Waar heb je gestudeerd? University of Wisconsin en Schola Cantorum in Basel.

Welke prijzen heb je ontvangen? Familiale onderscheiding voor het meest verbrande gehaktbrood (onder andere).

Wie is je favoriete componist? Te moeilijk!

Welke componist zou je willen dat het publiek herontdekt? Meer componisten die in de eerste helft van de 18e eeuw in Engeland actief waren.

Wat is je eerste opname? De Ceremony of Carols van Benjamin Britten tijdens mijn jonge jaren toen ik nog als sopraan zong!

Wat is je favoriete opname? Uiteraard bij Passacaille: de opname met Songs van Henry Lawes: How the Rose Did First Grow Red.

Wat is je favoriete Passacaille-opname?  Ik hou erg veel van Bruce en Hanna’s cd met de titel ‘breathtaking’. Pure perfectie!

Met wie droom je ervan om op te nemen? (realistisch of niet) Jon Batiste (absoluut NIET realistisch!) – wat een muzikant.

Welk stuk heb je nog nooit opgenomen dat op je je verlanglijst staat? Monteverdi’s Sestina uit Boek VI. Ik zou ontzettend blij zijn om iets uit dat boek te kunnen opnemen.

Wat doe je voor een concert? Een beetje wandelen, een beetje rust en stilte om me heen hebben, en iets vreugdevols zoeken in mijn omgeving. Het kan iets heel kleins en gewoons zijn dat “Joy Sparkt” (zoals Marie Kondo zegt)

Wat doe je na een concert? Een biertje drinken en proberen niet te denken hoe laat ik morgenochtend op het vliegveld of treinstation moet zijn.

Wat zou je doen als je geen muzikant was? Reisfotograaf.

Nog iets belangrijks toe te voegen? Ik hou ervan om te genieten van de vluchtige aard van muziek die dan verandert in iets blijvenders. Muziek beweegt voort in een tempo en is klaar. Dan, wanneer we dit fysieke geluid hebben gehoord, kunnen er emoties blijven hangen die heel krachtig zijn voor zowel de uitvoerder als voor de luisteraar.