Niccolò Jommelli was een van de meest gevraagde componisten van zijn tijd, maar aanvaardde uiteindelijk om in 1753 muzikaal directeur te worden van het coruut van Stuttgart. Drie jaar later componeerde hij zijn Requiem ter herdenking van het recente overlijden van de Hertogin von Württemberg, de moeder van zijn beschermheer, de Hertog Karl Eugen.

Ondanks het feit dat Jommelli zijn faam tijdens zijn leven bijna uitsluitend te danken had aan zijn opera’s, werd het Requiem na zijn dood zijn beroemdste werk; de bijna honderd handgeschreven en gedrukte exemplaren van het gehele werk of fragmenten ervan die in zo’n zeventig bibliotheken in heel Europa, sommige ook in de VS, bewaard zijn gebleven, getuigen hiervan. Hoewel de partituur en de delen van de eerste uitvoering verloren zijn gegaan, kunnen we ons toch een redelijk goed beeld vormen van de oorspronkelijke bezetting dankzij een bewaard gebleven lijst van betalingen aan de musici. We weten dat er naast Jommelli acht zangers waren (één vrouw en zeven mannen). We weten ook dat het werk kort na de dood van Jomelli werd uitgevoerd met ensembles van zeer verschillende omvang. Peter Van Heyghen en Il Gardellino kozen voor de versie die dicht bij de eerste uitvoering lag en baseerden hun eigen editie op het manscript dat als de primaire bron voor het werk wordt beschouwd.

Van Heyghen en il Gardellino kiezen voor een vocaal ensemble met de state of the art zangers van het moment. Het resultaat is verbluffend overtuigend en mooi.

Booklet : EN, DE, NL

Gezongen teksten: EN